Valse woninginbraken, gestolen auto’s die niet gestolen zijn en zelfs het afsluiten van een levensverzekering onder verdachte omstandigheden. Mensen proberen op allerlei manieren onterecht geld te claimen bij verzekeraars. 

Maar verzekeraars zijn steeds beter in het opsporen van fraude. Vorig jaar zijn er ruim 3.700 gevallen geïdentificeerd, 10 procent meer vergeleken met het voorgaande jaar. Dat maakte het Centrum Bestrijding Verzekeringscriminaliteit (CBV) donderdag bekend.

Fraudeurs probeerden het vaakst hun motorrijtuigen- en brandverzekering te tillen, net als in voorgaande jaren. Met hypotheken werd vijf keer zo vaak gefraudeerd. Oplichters geven auto’s op als gestolen, terwijl dit niet het geval is, zetten ongelukken in scène en claimen extra schade na een ongeval.

Totale schadebedrag

Het totale schadebedrag als gevolg van het gesjoemel is nog niet bekend. In 2014 ging het om een bedrag van bijna 100 miljoen euro. Daarvan bestond zo’n 40 procent uit fraude met motorrijtuigenverzekeringen.

De toename in opgespoorde zwendel met verzekeringen betekent niet automatisch dat er ook daadwerkelijk meer wordt gefraudeerd. Verzekeraars hebben de laatste jaren flink geïnvesteerd om fraude op te sporen en dat werpt volgens het CBV zijn vruchten af.

Sjoemelaars worden op verschillende manieren op hun vingers getikt, variërend van het terugvorderen van de kosten van het fraudeonderzoek tot het beëindigen van de polis.

Voorbeelden van fraude

In een meegeleverde factsheet (pdf) somt het CBV een aantal fraudezaken op. Door goede samenwerking tussen de politie en verzekeraars zijn de fraudeurs in de onderstaande gevallen gepakt.

  • Het is de oervorm van verzekeringsfraude. De inzet: een levensverzekering. Het middel: een moord. Na twee overlijdensgevallen krijgt de politie argwaan en legt contact met het CBV. Zo wordt vastgesteld dat een 25-jarige verdachte uit de Dominicaanse Republiek op naam van de slachtoffers een overlijdensrisicoverzekering heeft afgesloten. Eén met zichzelf als begunstigde, een andere met zijn moeder als begunstigde. Naast de twee moorden probeert hij ook met een valse verklaring een forse uitkering voor zijn eigen ‘overlijden’ te bemachtigen. De verzekerde bedragen variëren van 300.000 tot 2,5 miljoen euro. De Amsterdamse rechtbank veroordeelt hem tot een levenslange gevangenisstraf.
  • De politie klopt bij het CBV aan vanwege twijfel over aangifte van ‘diefstal’ van een mobiele telefoon. Het CBV legt contact met de verzekeraar, die vervolgens aanklopt bij de claimer. Die bekent: de telefoon is niet gestolen, maar doorverkocht aan zijn broer. Voor de verzekeraar een besparing van 237 euro. En de klant? Zijn polis wordt beëindigd.
  • De politie deelt het vermoeden met het CBV dat twee broers, woonachtig op verschillende adressen, kort na elkaar valse aangiftes van inbraak hebben gedaan. Al snel worden de twee betrokken verzekeraars gevonden en door het CBV geïnformeerd. Onderzoek leidt ertoe dat beide broers uiteindelijk toegeven de inbraken in scène te hebben gezet. De verzekeraars besparen hierdoor bijna 10.000 euro.
  • Dankzij een anonieme tip bij het CBV ontdekt een verzekeraar dat van de geclaimde diefstal van een klassieke auto niets klopt. Uit onderzoek blijkt dat de persoon in kwestie zijn ‘gestolen’ auto in een loods heeft gestald. De verzekeraar doet aangifte van oplichting. Resultaat: een veroordeling tot zes weken gevangenisstraf. De fraudeur moet bovendien de uitkering van 4.745 euro en alle gemaakte kosten voor het onderzoek aan de verzekeraar terugbetalen.

Bron: Z24/ANP

Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl